بعضي از پژوهشگران معتقدند كه دورۀ نوجواني را نمي‌توان دورۀ بحراني و همراه با استرس درخصوص همۀ افراد قلمداد كرد، بلكه اين دورۀ بحراني دربارۀ كودكاني صدق مي‌كند كه وارد دورۀ رشد و بلوغ مي‌شوند. در دوران نوجواني، ظرفيت‌ها و قابليت‌هاي شناختي نوجوانان افزايش مي‌يابد. با اين حال نوجوانان كم‌تري مي‌توانند در باب آيندۀ درازمدت خويش به تفكر بپردازند و همين امر باعث مي‌شود كه آن‌ها مستعد ارتكاب رفتارهاي مخاطره‌آميز شوند كه نتايج زيان‌بخشي بر روي بهداشت و سلامت آن‌ها خواهد داشت. در طول اين دوران يكي از رفتارهاي مشكل‌آفرين مانند سيگار كشيدن، شراب‌خواري، رفتارهاي جنسي زودرس، و مصرف مواد مخدر را از خود بروز مي‌دهند. نگارندگان در كتاب حاضر مشكلات رفتاري نوجوانان را بررسي و مباحثي از اين دست را مطرح ساخته‌اند: گسترش و پيامد مشكلات همه‌جانبه، هزينۀ رفتارهاي مشكل‌آفرين براي جامعه، تاثير مشكلات همه‌جانبه روي رشد، پيش‌گيري مشكلات نوجوانان در طول سال‌هاي قبل از نوجواني، روش‌هاي پيش‌گيري جامع، و هماهنگي تئوري و عمل در راستاي افزايش سلامت و شادابي كودكان و نوجوانان.